به جای آب

در اینجا با راهبر روحانی مواجه هستیم که دغدغه اصلاح وضعیت و کمک به معیشت افراد در شهر را دارد، زاویه دید او بر این مبنا است: هرکجا که رفتید آنجا را مرکز عالم بدانید و جامعه تمدنی از جامعه‌های کوچک شکل‌گرفته که نهایتاً باعث گفتمان‌سازی می‌شود. در ادامه او تلاش می‌کند با استفاده از ظرفیت‌های خود مردم و همیاری همه اعضا کنار یکدیگر مشکلات را حل کنند و راهی برای بهبود پیدا کرده و اقتصادهای جایگزینی برای مشکل بی‌آبی بیابند. به‌طور مثال او با کارخانه‌ای مذاکره می‌کند تا ازاین‌طریق تعدادی مشاغل خانگی ایجاد کند همچنین خیریه و قرض‌الحسنه و منابع آن را در جهت بهبود و کمک به کسب‌وکارهای درون شهر مدیریت می‌کند.