آقای خوشبین مردی است که پس از بازنشستگی به روستا برگشته و گرمِ کشاورزی است. او با قدمها و کلامی که انگار هیچوقت از گام برداشتن و بیان کردن خسته نمیشود تلاش میکند تا از هر فرصتی برای رساندن ایدهی کانون همیاری و گسترش آن استفاده کند. او تا به امروز راهبر ۲۰ کانون همیار اجتماعی بوده است و به افراد زیادی کانون را معرفی کرده، از ظرفیتهای افراد برای کانون (مثل ظرفیتِ پزشک عضو کانون) استفاده کرده و به ترویج فرهنگِ قرضالحسنه پرداخته است. او تلاش میکند تا مشکلات مردم را در بستر همیاری اجتماعی رفع کند و در زمینهی توسعه و ترویجِ فرهنگِ قرضالحسنهی رسالت کوشیده است و تلاشهایش باعث شده تا او میانِ مردم به «موسیِ کارت» معروف باشد.