این مستند از مستندهای پژوهشی است و در آن، رابطهی میان توسعه و سنتهای دینی به تصویر کشیده میشود. اینکه آیا اصلاً میان این دو، رابطهای وجود دارد و آیا یکی از آنها میتواند زمینه و بستر مناسب برای دیگری را فراهم کند؟ در اینجا با راهبری مواجه هستیم که از میان خود مردم روستاست و اهل کِشت و نخل است. او از سنتهای میان مردمان این روستا میگوید؛ از نخلهای وقفی که در این دیار وجود دارد و انگیزهی مردمی که میخواهند هیچ فقیری در روستا باقی نماند و تمام افراد روستا توانمند شوند. آنان با این نگاه، در کانون همیاری برای آبادانی روستا تلاش میکنند و هر کس گوشهای از کار را میگیرد، تا جایی که راهبر کانون، وسیلهی نقلیهی خود را نیز وقف همین مردم میبیند. کلیدواژهی «وقف» در این روستا، عامل تمایز و قابلیتهای مختلفی شده است که مردم را در کنار هم جمع کرده است. در واقع، در این روستا فرهنگ اصیل دینی، سرمایهای برای زندگی بهتر و زمینهساز توسعه در زیرساختها و ارکان مختلف زندگی مردم روستا شده است.