آقای مهدی محمدی ساکن ساری است و شغل اصلی او مغازه داری بوده و ازعلاقه خود به کار دومی مانند کشاورزی و تولید می گوید؛ وی در مشاوره خود با رهیاران و پس از بررسی زمین های مختلف کشت به این نتیجه رسیده است که کشت توت فرنگی انجام بدهد و با استفاده از ظرفیت قرض الحسنه کار خود را آغاز کرده است و دو زمین از زمین های پدر همسر خود را استفاده و به روش نوین کشت انجام داده است و نکته جالب روایت در این است که محصول نهایی را مستقیما به مصرف کننده نهایی ارسال می کنند تا دلال ها از این بستر سواستفاده نکنند او از ظرفیت زیاد و زمین های بلا استفاده ای که وجود دارند میگوید و معتقد است که اگر همت و اراده باشد افراد حتی به عنوان شغل دوم می توانند به کشت و تولید بپردازند و رفاه طلبی زیاد و ترس از نرسیدن را عامل منفعل ماندن این حجم از ظرفیت امکان کشت می دارد. حجم علاقه او به کارش به شکلی است که در فرایند کاشتن تمام این بوته ها به ذکر و صلوات مشغول بوده است و معتقد بوده خداوند به او لطف کرده است و کار وی را پیش برده است